کنترل سطح استروژن در اغلب موارد ضروری استاستروئیدهای آنابولیک، به دلیل معطر شدناستروئیدهامانند تستوسترون، دیانابول، ناندرولون (دکا)، یا بولدنون (Equipoise.) در فرآیند آروماتیزاسیون، آنزیم آروماتاز این آندروژن ها را به استروژن تبدیل می کند. اگر این تبدیل بیش از حد باشد، نفخ، افسردگی، کاهش میل جنسی، اختلال در کاهش چربی یا حتی ژنیکوماستی ممکن است رخ دهد. یک مهارکننده آروماتاز (AI) یک راه موثر برای حل این مشکل است.
در مقابلآریمیدکسو لتروزول که با مسدود کردن برگشت پذیر دسترسی به آنزیم آروماتاز کار می کنند، آروماسین در واقع وقتی مولکول های آنزیمی را به آن متصل می کند، غیرفعال می کند.
این شیوه متفاوت عمل واقعاً نه مزیت دارد و نه ضرر. مانند تمام مهارکننده های آروماتاز، آروماسین باید برای دستیابی به سطوح بهینه استرادیول، نه پایین ترین سطوح ممکن، دوز مصرف شود. وقتی به درستی دوز مصرف می‌شود و به همان سطوح استرادیول می‌رسد، فرقی نمی‌کند که چه مکانیسم مهاری استفاده شده است.
پس چگونه می توان بین مهارکننده های آروماتاز یکی را انتخاب کرد؟
عوامل مرتبط واقعاً فقط تجربه قبلی در صورت وجود، در دسترس بودن، هزینه، راحتی و نمایه عوارض جانبی هستند.
از نظر مشخصات عوارض جانبی، بازدارنده های آروماتاز را از یکدیگر متمایز نمی کند. من با این حساب کمی با آروماسین موافق نیستم، زیرا شواهدی دال بر سمیت کبدی وجود دارد، اما این یک عارضه جانبی نادر است که به عنوان یک انتخاب شخصی، عواملی مانند تجربه شخصی ممکن است بیشتر از آن باشد.
آروماسین معمولاً در قرص های 25 میلی گرمی عرضه می شود. دوز Aromasin در چرخه های استروئیدی آنابولیک معمولاً 12.5 میلی گرم یک روز در میان، 12.5 میلی گرم در روز یا حداکثر 25 میلی گرم در روز است.
دوز بیش از حد با کاهش سطح استرادیول به زیر 20 pg/mL، یا با افسردگی، کاهش میل جنسی، صافی عضلات و/یا درد مفاصل تشخیص داده می شود. کاربران با تجربه اغلب قادرند نیاز به کاهش دوز را صرفاً از روی علائم تشخیص دهند. با این حال، آزمایش خون استاندارد طلایی برای تعیین سطح دوز صحیح و برای تأیید اینکه علائم واقعاً ناشی از استروژن پایین است، است.
مانند سایر مهارکننده های آروماتاز، رابطه ای بین میزان معطر شدن وجود دارداستروئیدهااستفاده شده و دوز بازدارنده مورد نیاز است، اما این یک موضوع کاملاً متناسب نیست. به عنوان مثال، بیایید بگوییم که یک سیکل قبلی یک بالابرنده از 250 میلی گرم در هفته تستوسترون، همراه با 750 میلی گرم در هفته استروئیدهای غیر قابل معطر استفاده می کرد. و فرض کنید او 12.5 میلی گرم در روز آروماسین را برای آن چرخه مناسب تشخیص داد. اگر او اکنون مایل به استفاده از 1000 میلی گرم در هفته تستوسترون است که چهار برابر بیشتر است، به احتمال زیاد نباید دوز Aromasin خود را چهار برابر کند. این 50 میلی گرم در روز است که خارج از محدوده دوز طبیعی است. من 25 میلی گرم در روز را به عنوان دوز تخمینی در این مورد توصیه می کنم.
من هرگز فرمول دقیقی برای تنظیم دوز بر اساس تغییر در مقدار استروئیدهای معطر بدست نیاوردم. به احتمال زیاد واقعا هیچ فرمول جهانی وجود ندارد. با این حال، به عنوان توصیه کلی، یک تخمین معقول انجام دهید که مقداری افزایش را برای افزایش مقدار استروئیدهای معطر فراهم می کند، اما بدون تجاوز از محدوده توصیه شده، مگر اینکه آزمایش خون این امر را ثابت کند.
برخی از Aromasin در طول PCT استفاده می کنند، اما من این کار را فقط در صورتی انجام می دهم که آزمایش خون نشان دهنده افزایش سطح استرادیول باشد. اگر اینطور است، پس آروماسین تا حدی در واقع مهارکننده آروماتاز ارجح نسبت بهآریمیدکسیا در این مورد لتروزول، زیرا دو مورد دیگر ممکن است با متابولیسم SERM ها تداخل داشته باشند، در حالی که آروماسین اینطور نیست.
اگر در PCT استفاده شود، دوز باید به طور قابل توجهی کمتر از یک چرخه باشد، زیرا مقدار استروئید قابل معطر در خون بسیار کمتر خواهد بود. معمولاً بیش از 12.5 میلی گرم یک روز در میان یا حتی هر روز سوم یا چهارم مورد نیاز نیست.
اگرچه قبلاً در بالا ذکر شد، به عنوان نقطه پایانی می‌خواهم مجدداً تأکید کنم که واقعاً هیچ مشکلی در مورد قدرت نسبی مهارکننده‌های آروماتاز متفاوت وجود ندارد و دلیلی برای انتخاب یکی از دیگری به دلیل تفاوت‌های قدرت ادعا شده وجود ندارد. بیایید بگوییم که دوز یک بازدارنده آروماتاز قوی تر است - استروژن را بیشتر کاهش می دهد - تا دوز دیگری. اگر اولین مورد استروژن را بیش از حد کاهش داد، دوز آن بیش از حد میلی گرم بود. این محصول "خیلی قوی" نیست. یا اگر دومی به اندازه کافی استرادیول را کاهش نداد، دوز آن بسیار کم بود، به جای اینکه محصول به اندازه کافی قوی نباشد.
تمام مهارکننده‌های آروماتاز در صورت مصرف بیش از حد از کاهش استروژن یا در صورت مصرف کم از میزان کاهش استروژن جلوگیری می‌کنند. دلیلی برای انتخاب یکی بر دیگری وجود ندارد، زیرا ممکن است کسی در مورد قدرت بگوید.
آریمیدکس، لتروزول و آروماسین همگی می توانند به خوبی و قابل پیش بینی برای کنترل استروژن کار کنند. اگر قبلاً با یک مهارکننده آروماتاز خاص تجربه کرده اید، توصیه می کنم با آن ادامه دهید، زیرا دوز شخصی قبلاً درک شده است. اگر هنوز هیچ کدام را امتحان نکرده اید، هر یک از آنها می تواند موثر باشد. امیدوارم توضیحات بالا به شما در انتخاب شما کمک کند.
Any نیاز دارد، لطفا تماس بگیریدما
Email: tonyraws810@gmail.com
واتساپ:به علاوه8615871352379
ویکر:تونیرا
تگ های محبوب: aromasin (exemestane) stada us حمل و نقل داخلی 5-7روز، چین، تولید کنندگان، تامین کنندگان، کارخانه، لیست قیمت، موجودی، نمونه رایگان
